Glazuren bij het EKWC

Glazuren is een vak apart. Je kan een perfect beeld goed verpesten door het verkeerd te glazuren. Lukt het wel dan is kan het laagje glas op je beeld wonderschoon werken.

Ik heb heel veel testjes gemaakt tijdens mijn verblijf. Misschien wel de meeste tijd daarin gestoken. Eerst op platte plaatjes maar al snel op kleine versies van mijn beelden of op speciaal hiervoor gemaakte details. Glazuur leidt in de oven een eigen leven. Op een plat liggende plaat werkt glazuur geheel anders dan op een staand oppervlak.

Uiteindelijk zijn de beelden met verschillende technieken geglazuurd. Deels is er met de zogenaamde majolica techniek gewerkt waarbij er op een laag witte nog niet gestookte glazuur direct wordt geschilderd met pure pigmenten of met dezelfde witte glazuur die weer zijn gekleurd met pigmenten. Voor een eerste mooie dekking zijn de beelden soms geheel en soms deels overgoten met de witte glazuur. Voor de tulpenvaasjes heb ik gekozen voor een platina luster en die is ook aangebracht op details van de andere beelden. Luster breng je aan op een reeds geglazuurd oppervlak omdat het anders niet mooi glanst. Daarom had ik een derde stook nodig. Voor diezelfde stook heb ik opglazuur op de beelden aangebracht voor bijvoorbeeld kleine details, letter tatoeages op de rug van de badende man en ter completering van de motieven in de kleding van de zelfmoordenaars. Voor de cowboy heb ik met engobe gewerkt. Dat is een met pigment gekleurd kleimengsel dat je aanbrengt op de ongestookte klei. Dit kan je zo laten maar je kan dat ook weer gebruiken om het glazuur dat er later overheen komt een ander effect te geven of intenser van kleur te laten zijn.